فست فود

کالباس های دست ساز مدت طولانی است که در یونان و سپس در رم و اروپا قرون وسطایی وجود دارد ، اما چینی ها و هندی ها با سیر و نمک و انواع طعم های مختلف طعم متفاوتی به آنها داده اند. پس از انقلاب کمونیستی در اتحاد جماهیر شوروی در سال 1917 ، بسیاری از ارمنی های روس و روسی ها که مخالف انقلاب بودند به ایران آمدند. نتیجه این ساکنان جدید ایران سوسیس ، کالباس و ژامبون بود که غذاهای مورد علاقه آنها بودند.

مهاجران در گیلان ، مازندران ، استرآباد و تهران اقامت گزیدند و تهیه سوسیس ، کالباس و ژامبون را آغاز کردند. آرزومان و میکائلیان دو مهاجر ارمنی بودند که در گیلان و تهران کارگاه هایی را راه اندازی کرده و کالباس ، سوسیس و ژامبون تولید می کردند.

اروپایی های مقیم تهران که این فرآورده های گوشتی را به شکل کنسرو شده از اروپا وارد می کردند ، به این محصولات توجه کردند و به زودی کارگاه های این دو ارمنی به کارخانه های بزرگ تبدیل شدند. شهرت سوسیس و کالباس در ایران به حدی رسیده که در جنگ جهانی دوم پس از اشغال ایران ، انگلیسی ها نامه ای نوشتند که درخواست صادرات چند تن کالباس و سوسیس ایرانی به خارج از ایران برای تأمین نیازهای نیروهای انگلیس را  داشتند و به این طریق بود که فست فود برای اولین بار به صورت سوسیس و کالباس به ایران آمد و بعد ها تبدیل به ساندویچ و چیز های دیگر شد.